2008-04-23

Ostrygi i małże. Powrót do królestwa Małej Syrenki

Witamy w kolejnym wydaniu Gastrofazy, które, zgodnie z obietnicami, zabierze Was znowu, drodzy Czytelnicy, do magicznego podwodnego królestwa Małej Syrenki.

Prosimy o oklaski dla ostryg i małży podwędzanych w oleju firmy Graal!

Wygląd opakowania:
Kolorowe kartonowe pudełeczka skrywają płaskie, pozbawione oznaczeń puszki. Trzeba przyznać, że opakowania prezentują się całkiem estetycznie i, w odróżnieniu od puszki z poprzedniego testu, nie prowokują odruchu ucieczki. Mimo to będziemy czujni. Zbyt długo już robimy w tym biznesie, żeby dać się zwieść kolorowej marketingowej propagandzie.
Zdjęcia na pudełkach przedstawiają sugerowany sposób podania obejmujący muszelki, cytrynę i natkę pietruszki. Wszystko wygląda estetycznie i elegancko, jednak my pozwolimy sobie zachować zdrowy sceptycyzm – nie raz już okazywało się, że to, co producent przedstawia na opakowaniu ma się do rzeczywistego produktu tak, jak obietnica orgii z udziałem 3 luksusowych modelek ma się do samotnej masturbacji w rozpalonym słońcem TOI-TOIu.

Skład:
Nic co by mogło wzbudzić nasze wątpliwości. Naprawdę.

Małże/ostrygi podwędzane, olej, sól. Czysta natura, nieskażona chemicznymi dodatkami. Nawet nie przychodzi nam do głowy żaden głupi żart na ten temat. Nudy.
Idźmy zatem dalej...

małże/ostrygi

Otwieramy puszkę:
Taaak...
Widywaliśmy już gorsze rzeczy.

Widywaliśmy również lepsze rzeczy, i trzeba przyznać, że było ich więcej...
Pierwsze skojarzenie, jakie mieliśmy po otwarciu obu puszek było takie, że ktoś zamienił opakowania i przez przypadek sprzedał nam mające trafić na azjatycki rynek niedźwiedzie szyszynki (po lewej) i małpie jądra (po prawej).
Mniam.

Zbliżenie ujawniło więcej szczegółów, w których, jak utarło się mówić, tkwi diabeł. Obecności Szatana co prawda nie wykryliśmy, ale lepiej zachować ostrożność, bo mógł się przecież przesunąć na dno opakowania podczas transportu...

Tak więc, z najwyższą czujnością, zbliżyliśmy się do obu puszek celem kontrolnego sztachnięcia, mającego dostarczyć nam danych dotyczących zapachu...
I nic spektakularnego się nie stało...
Ostrygi pachną olejem i wędzarnią – w sumie można się było tego spodziewać, ale i tak został w nas jakiś niedosyt. Małże z kolei pachną świeżym olejem silnikowym. Wyjaśnienia mamy dwa.
Wyjaśnienie 1. Tak pachnie olej sojowy, którego użyto w zalewie.
Wyjaśnienie 2. W pobliżu miejsca, z którego pochodzą nasze małże, rozbił się kiedyś tankowiec.
Ogólnie – nic strasznego. Pod warunkiem, że zamkniemy oczy, bowiem ostrygi i małże podwędzane w oleju należą bez wątpienia do kategorii potraw, które lepiej wąchać niż oglądać...

Konsumpcja:
Nie no, to jest przesada... Przeklinamy fakt, że nie stać nas na robienie testów homara lub kaczki w pomarańczach. Bycie niższą klasą średnią jest do dupy...
No ale trudno. Mamy misję społeczną, z której nie zrezygnujemy tylko dlatego, że zrobiło nam się niedobrze na widok tego, co zaraz zjemy. Przecież to nie pierwszy raz. Weźmy się w garść, zróbmy parę głębszych wdechów, policzmy do dziesięciu...
Tobie Ojczyzno...

Poszło.

Małże są lekko słonawe, a ostrygi lekko słodkie. Oba produkty – zdecydowanie mdłe, ale nie w sensie braku wrażeń smakowych. Dojmujące poczucie mdłości wynika raczej z faktu, że nasze kubki smakowe z całej siły starały się myśleć o czymś innym...
Na przykład o tym, że faktura wnętrza ostrygi przypomina nadzienie do pierogów (pod warunkiem oczywiście, że farsz do ruskich robiłoby się z torfu i jajek muchy, a całość zawijałoby się w skórę ściągniętą z króliczego embrionu).

Ogólnie w ustach został nam dziwny posmak, który, jak się zdaje, tylko Domestos jest w stanie zwalczyć, bo, póki co, zagryzanie kostką toaletową nie pomaga...

Wnioski:
Przyznajemy nie bez dumy, że ostatnie dwie odsłony Gastrofazy przesunęły granice naszych możliwości (braku odpowiedzialności?) o wiele dalej w kierunku bram kulinarnego piekła, niż byśmy się spodziewali. I zrobiliśmy to wszystko na trzeźwo! Niesamowite.
Tak czy inaczej – liczyliśmy na nagrodę. Tyle naczytaliśmy się o skarbach z dna mórz, że wydawało nam się oczywiste, że któraś z otwieranych dziś puszek zawierać będzie perłę, lub przynajmniej 5PLN za fatygę.

Niestety.
Jedyne, co zyskaliśmy po zjedzeniu małży i ostryg podwędzanych w oleju, to poczucie satysfakcji z dobrze wykonanej, nikomu nie potrzebnej roboty, skurcze żołądka i wielki respekt przed produktami firmy Graal.

W mądrych księgach (no dobrze, na wikipedii) jest napisane, że ostrygi i małże to jedna z najstarszych potraw znanych ludzkości. Żal nam naszych przodków. Nie dość, że nie mieli internetowej pornografii, nie dość, że drżeli ze strachu przed prehistorycznymi potworami, wielkimi leniwcami i włochatymi nosorożcami wielkości posła Ryszarda Kalisza, to jeszcze jedyną perspektywą kolacji była dla nich wizja oślizgłych mięczaków żywiących się świństwem unoszącym się w zimnych wodach wszechoceanu. Nic dziwnego, że żyli po 30 lat...

Swoją drogą - czapki z głów przed pierwszym człowiekiem, który zjadł ostrygę...

Tym bardziej zastanawia nas fakt, że ostrygi uznawane są dziś za danie ekskluzywne i wykwintne, a bogaci ludzie są w stanie zapłacić równowartość naszych miesięcznych dochodów za porcję tych, z braku lepszego słowa, frykasów. To tylko potwierdza naszą teorię, że bogaty człowiek zje wszystko – nawet jeśli będą to zajęcze bobki w sosie ze świńskich racic – byleby tylko kosztowało to więcej niż wynosi pensja kelnera i nazywało się po francusku.

A przecież Biblia wyraźnie mówi (Biblia Tysiąclecia, Kpł. 11, 10-12):
10. Ale każda istota wodna, która nie ma płetw albo łusek w morzach i rzekach spośród wszystkiego, co się roi w wodzie, i spośród wszystkich zwierząt wodnych, będzie dla was obrzydliwością.
11. Będą one dla was obrzydliwością, nie jedzcie ich mięsa i brzydźcie się ich padliną.

12. Wszystkie istoty wodne, które nie mają płetw albo łusek, będą dla was obrzydliwością.

Trudno się z tym nie zgodzić, choć mamy podejrzenia, że umieszczając powyższe nakazy w Biblii, Stwórca miał na myśli nie tylko dbałość nasze wrażenia estetyczne. Chciał także, zdaje się, zaprowadzić kontrolę nad ludzkim życiem seksualnym (doprawdy, seks to jedna z największych obsesji monoteistycznych bóstw. Niebiańscy psychoterapeuci mają z pewnością pełne ręce roboty...).
Skąd ta teza?
Otóż stąd, że, jak wykazali naukowcy, ostrygi mają dużą zawartość cynku, który wpływa na produkcję testosteronu, a co za tym idzie, na męskie zdolności seksualne. Mięczaki te są również uznawane za afrodyzjak.
Zapewne stąd bierze się cała ta boska małżowa prohibicja.
Mimo to, dziwi nas bardzo ta przezorność, bo po konsumpcji ostryg i małży podwędzanych w oleju, nie poczuliśmy podniecenia, a raczej niesmak i brak chęci do czegokolwiek...
Chociaż nie, moment...
Coś jakby drgnęło...
Chyba jednak coś czujemy...
Chodź do tatusia Mała Syrenko...

Ooo yeah...

2008-04-03

Ośmiornice!

Dzisiejsza Gastrofaza zabierze Was w ciemne głębie oceanu, gdzie to, co na co dzień bierzemy za normalność, siedzi pod kamieniem skulone ze strachu, i gdzie mroczna rzeczywistość udowadnia, że nie trzeba iść spać, żeby przeżyć koszmar...
Przed Wami ośmiorniczki w lekko pikantnym sosie pomidorowym firmy Graal!

Wygląd opakowania:
Jak to zwykle bywa w segmencie gastronomii, którym się zajmujemy – bohater naszego dzisiejszego testu ukryty jest w niepozornej puszce.
Etykieta informuje nas w zasadzie jedynie o tym, że dziś na stół trafią ośmiorniczki w lekko pikantnym sosie. A przynajmniej tak mógłby pomyśleć laik. Dla naszych wprawnych oczu, opakowanie zawiera znacznie więcej, niepokojących, informacji. Czerwony kolor etykiety jest międzynarodowym sygnałem ostrzegającym przed niebezpieczeństwem, a wielkie litery, którymi napisana jest nazwa produktu, wśród społeczności internetowej uznawane są za synonim krzyku. Tak więc zatem przed czym chce nas podprogowo ostrzec producent?

Przed tym.
Przed czystą trwogą przyczajoną w sałacie.
Przed złem, o którym mówią niezliczone legendy i podania ludowe.

Skład:
Do zagadnienia składu producent podszedł baaardzo zdawkowo: ośmiorniczki, sos pomidorowy, cebula, przyprawy, stabilizator – ani słowa o szatańskim nasieniu i wiecznym potępieniu...

Otwieramy puszkę:
Opakowanie wyposażone jest w wygodne otwarcie, choć po jego użyciu okazuje się, że wcale nie było się do czego spieszyć...
Gdy zamkniemy oczy – łatwo możemy dać się zwieść i uwierzyć, że oto przed nami stoi zwykła konserwa rybna. Zapach bowiem jest bardzo zbliżony: czuć olej, ryby, koncentrat pomidorowy – słowem nic egzotycznego ani, tym bardziej, ezoterycznego (ze wskazaniem na tą piekielną stronę ezoteryki).
Na szczęście (?) dysponujemy zmysłem wzroku, który odkrywa przed nami to, czego ułomny węch nie jest w stanie. Macki. Zatopione w sosie pomidorowym, czekają aż jakiś nieświadomy śmiertelnik uwolni je z ich blaszanego więzienia aby, tak jak w zmurszałej erze u zarania ludzkości, mogły znowu zapanować nad światem...

Przed Wami ośmiorniczki (lub może raczej OŚMIORNICZKI!!!1!) w całej swej głowonożnej chwale.
Puszka zawiera 4 (cztery) gumiaste twory przypominające rekwizyty z jakiegoś filmu science – fiction. Stwierdzamy wyraźny nadmiar macek i dziwnych dysz, a niedobór rzeczy, które uznać by można za jadalne...

Nie jesteśmy przesadnie religijni, ale Jezus Maria! Przysięgamy, że to do nas mrugnęło! Mamy nadzieję, że to płód istoty pozaziemskiej, bo jeśli to coś pochodzi z Ziemi, to oznacza, że Matka Natura jest poważnie skrzywiona, i że należy ją jak najszybciej odizolować w jakimś zamkniętym zakładzie. Ją i jej szatańskie bękarty...

Konsumpcja:
Z krucyfiksem w jednej ręce i z nożem w drugiej, przystąpiliśmy do konsumpcji, choć w tym wypadku bardziej trafnym określeniem byłaby „autopsja”.

Gumiaste kawałki mają ostry, pomidorowy smak. Jest to z pewnością zasługa sosu, w jakim pływają OŚMIORNICZKI; niby powinno nas to cieszyć (biorąc pod uwagę wygląd), ale tak naprawdę tylko nas niepokoi, bo skoro nie smak, to co jest ich tajną bronią masowego rażenia?
Oprócz ostrego sosu wyczuwamy na języku jakieś drobne ziarenka, zapewne oderwane od macek przyssawki.
Choć może się mylimy, może to wcale nie przyssawki, a zarodniki, larwy poszukujące żywiciela...
Może strategia przetrwania tego gatunku polega na zmyleniu ofiary brakiem smaku, tak aby niepostrzeżenie i bez wywoływania odruchów wymiotnych przedostać się do żołądka ofiary, złożyć jaja i zdechnąć...
Czysty horror...

Wnioski:
Jeśli napiszemy, że zjedliśmy to ze smakiem, to skłamiemy, choć szczerze mówiąc, większość wątpliwości wynika z naszej bujnej wyobraźni i kulturowych uwarunkowań, a nie z organoleptycznych wrażeń.

Czekając czy/aż coś zacznie nam się poruszać w żołądku, postanowiliśmy poszerzyć nieco naszą skromną widzę dotyczącą ośmiornic. W końcu, aby móc skutecznie walczyć z wrogiem należy go najpierw poznać.
Jak chce Wikipedia, jedno z ramion samców ośmiornic, zwane hektokotylus, przekształciło się tak, aby służyć do umieszczania spermatoforów w samicy (mamy cichą nadzieję, że w puszce znajdowały się same samiczki, bo myśl o konsumowaniu pindola ośmiornicy niespecjalnie do nas przemawia...).
Kontynuując:
Po zaplemnieniu samice niektórych gatunków mogą przechowywać w sobie pakiety spermy...
OK, chyba jednak zweryfikujemy nasze oczekiwania – mamy nadzieję, że nasze ośmiornice:
a) były samiczkami;
b) ślubowały czystość i nie szlajały się przed śmiercią.

Znaleźliśmy jeszcze wiele innych informacji (dotyczących głównie ostrych dziobów, jadu i gwałtownej śmierci), ale dwie powyższe są, z naszego punktu widzenia, najbardziej niepokojące. Bo o ile truciznę w swoim systemie jesteśmy jeszcze w stanie znieść, o tyle spermę ośmiornicy - już niekoniecznie.
Nawet my, tu w Gastrofazie, mamy swoje granice...

Nie czujemy się najlepiej. Trzymajcie kciuki, żeby nasze obniżone samopoczucie było spowodowane jedynie miażdżącym ciśnieniem wielu atmosfer grozy (taka tam, podwodno-popkulturowa gra słów, haha), a nie pomiotem Szatana inkubującym się w naszym brzuchu.
A my z kolei będziemy cicho się modlić do pogańskich bogów, aby jutro po obudzeniu nie przywitał nas taki widok:

Stawiamy tezę, że poza homo sapiens nie ma we Wszechświecie drugiej istoty, która byłaby tak bezczelna, żeby pakować jeden ze swoich największych koszmarów w puszki i sprzedawać go po 8,50 za sztukę...
Co będzie następne? Smoki?